Chrystus Król nie ma nic wspólnego z władcami tego świata. Panowanie Jezusa ma źródło w woli Ojca Niebieskiego. Zatem nie do nas należy obwoływanie Jezusa królem. On króluje z woli Ojca, a nie kogokolwiek z nas. Tym, co do nas należy, jest uznanie boskiego panowania Jezusa w naszych sercach.
Zobacz w Galerii
Duchu Święty
udziel mi cierpliwości,
abym z rozwagą i roztropnością podejmował się zobowiązań
i sumiennie je wypełniał.
Obdarz mnie cichością,
abym znosił wady i ułomności bliźnich.
Natchnij mnie dobrocią swoją,
abym potrzebom bliźnich chętnie i szybko zaradzał.
Święty Duchu – Miłości przedwieczna Ojca i Syna
udziel mi miłości swojej i pokazuj jak trzeba żyć.
Amen.
W pierwszą niedzielę po Wielkanocy obchodzimy ustanowione przez Jana Pawła II Święto Miłosierdzia Bożego.
Kult Bożego Miłosierdzia związany jest z objawieniami św. Faustyny Kowalskiej ze zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia, której objawił się Jezus, polecając by głosiła orędzie o Bożym Miłosierdziu całemu światu.
– Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia (DZ 299). W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski – mówił Jezus św. Faustynie.
Na całym świecie są miliony czcicieli Bożego Miłosierdzia. W kwietniu 1993 roku Jan Paweł II beatyfikował s. Faustynę Kowalską i ogłosił jej święto, a 30 kwietnia 2000 roku dokonał jej uroczystej kanonizacji.
„Jestem miłością i miłosierdziem samym” – mówił o sobie Jezus, prosząc siostrę Faustynę, żeby ogłosiła to całemu światu. Pan Jezus wskazał Faustynie pięć sposobów, w jaki ludzie mogą wypraszać zbawienie dla siebie i całego świata – koronkę do Miłosierdzia Bożego, modlitwę przed obrazem Jezusa Miłosiernego z napisem „Jezu, ufam Tobie”, modlitwę w godzinie konania Chrystusa na krzyżu, zwaną Godziną Miłosierdzia czyli 15.00, obchodzenie święta Miłosierdzia i szerzenie czci Miłosierdzia Bożego modlitwą, słowem i czynem.
W niedzielę 8 kwietnia o godz. 15.00 zapraszamy na Nabożeństwo do Bożego Miłosierdzia.
Jarosław Kowalczyk
Od Wielkiego Czwartku, który w tym roku przypada 29 marca, Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.
Święte Triduum Paschalne Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Pańskiego rozpoczyna się liturgią Eucharystyczną Wieczerzy Pańskiej wieczorem w Wielki Czwartek, a kończy nieszporami Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Oprócz Mszy św. Wieczerzy Pańskiej Święte Triduum obejmuje liturgię Męki Pańskiej w Wielki Piątek oraz liturgię Wigilii Paschalnej, która odprawiana jest w sobotę po zachodzie słońca.
Wielki Piątek i Wielka Sobota to jedyny czas w ciągu roku, kiedy Kościół nie sprawuje Mszy św.
Wielkanoc zaczyna się już w sobotę po zachodzie słońca. Rozpoczyna ją liturgia światła. Na zewnątrz kościoła kapłan święci ogień, od którego następnie zapala się Paschał – wielką woskową świecę, która symbolizuje zmartwychwstałego Chrystusa. Na paschale kapłan żłobi znak krzyża, wypowiadając słowa: „Chrystus wczoraj i dziś, początek i koniec, Alfa i Omega. Do Niego należy czas i wieczność, Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków. Amen”. Umieszcza się tam również pięć ozdobnych czerwonych gwoździ, symbolizujących rany Chrystusa oraz aktualną datę. Następnie Paschał ten wnosi się do okrytej mrokiem świątyni, a wierni zapalają od niego swoje świece, przekazując sobie wzajemnie światło. Niezwykle wymowny jest widok rozszerzającej się jasności, która w końcu wypełnia cały kościół. Zwieńczeniem obrzędu światła jest uroczysta pieśń (Pochwała Paschału) – Exultet, która zaczyna się od słów: „Weselcie się już zastępy Aniołów w niebie! Weselcie się słudzy Boga! Niech zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdy Król tak wielki odnosi zwycięstwo!”.
Dalsza część liturgii paschalnej to czytania przeplatane psalmami. Przypominają one całą historię zbawienia, poczynając od stworzenia świata, przez wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej, proroctwa zapowiadające Mesjasza aż do Ewangelii o Zmartwychwstaniu Jezusa. Tej nocy powraca po blisko pięćdziesięciu dniach uroczysty śpiew „Alleluja”. Celebrans dokonuje poświęcenia wody, która przez cały rok będzie służyła przede wszystkim do chrztu. Czasami, na wzór pierwotnych wspólnot chrześcijańskich, w noc paschalną chrzci się katechumenów, udzielając im zarazem bierzmowania i pierwszej Komunii św. Wszyscy wierni odnawiają swoje przyrzeczenia chrzcielne wyrzekając się grzechu, Szatana i wszystkiego, co prowadzi do zła oraz wyznając wiarę w Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego.
Wigilia Paschalna kończy się Eucharystią i procesją rezurekcyjną, by oznajmić, że Chrystus zmartwychwstał i zwyciężył śmierć. Zgodnie z dawną tradycją w naszym kościele procesja rezurekcyjna nie odbywa się w Noc Zmartwychwstania, ale o świcie w niedzielny poranek. Po niej odprawiona zostanie uroczysta Masz św.
Noc Paschalna oraz Niedziela Wielkanocna to największe święto chrześcijańskie, pierwszy dzień tygodnia, uroczyście obchodzony w każdą niedzielę przez cały rok. Apostołowie świętowali tylko Wielkanoc i każdą niedzielę, która jest właśnie pamiątką Nocy Paschalnej. Dopiero z upływem wieków zaczęły pojawiać się inne święta i okresy przygotowania, aż ukształtował się obecny rok liturgiczny.
Ponieważ cud Zmartwychwstania jakby nie mieści się w jednym dniu, dlatego też Kościół obchodzi Oktawę Wielkiej Nocy – przez osiem dni bez przerwy wciąż powtarza się tę samą prawdę, że Chrystus Zmartwychwstał. Ostatnim dniem oktawy jest Biała Niedziela, nazywana obecnie także Niedzielą Miłosierdzia Bożego. Papież Jan Paweł II ustanowił ten dzień świętem Miłosierdzia Bożego, którego wielką orędowniczką była św. Faustyna Kowalska.
Porządek liturgii Triduum Paschalnego:
Wielki Czwartek
Msza Wieczerzy Pańskiej o godz. 18.00.
Po Mszy św. przeniesienie Najświętszego Sakramentu do Ciemnicy i adoracja do godz. 22.00.
Droga Krzyżowa w kościele o godz. 17.00.
Liturgia na cześć Męki Pańskiej o godz. 18.00.
Po Liturgii adoracja Najświętszego Sakramentu w Grobie Pańskim do godz. 24.00. Modlitwie przewodniczyć będą:
W Wielki Piątek i w Wielką Sobotę przy Grobie Pańskim, honorową wartę zaciągną Kolejarze.
Wielka Sobota
Liturgia Wigilii Paschalnej o godz. 18.00.
Na Liturgię przynosimy świece, które zapalimy od poświęconego ognia i odnowimy przyrzeczenia Chrztu św. /Prośba o zabezpieczenie świec, by parafina, czy wosk nie brudziły naszych ubrań i kościoła/.
Poświęcenie pokarmów od godz. 8.00 do 15.00, co 30 minut i o godz. 17.00.
Adoracja Najświętszego Sakramentu w Grobie Pańskim do rozpoczęcia wieczornej Liturgii o godz. 18.00.
Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego
Procesja Rezurekcyjna o godz. 6.00 i uroczysta Msza św.
Jarosław Kowalczyk
Dziś bardzo często człowiek ciągle gdzieś się spieszy, dom, praca, dom, ciągle sprawy pilne wygrywają u niego ze sprawami ważnymi. Coraz częściej zapomina o bliskości z drugim człowiekiem, nie wspominając o bliskości i rozmowie z Panem Bogiem. W konsekwencji coraz bardziej jest zagubiony i niezadowolony z życia, bo tak naprawdę nie wie po co żyje. Zapytany o rekolekcje, zapewne odpowie – po co mi one przecież nikogo nie zabiłem, nie podpaliłem, modlę się, nie grzeszę – więc żyję w porządku wobec Pana Boga. Niech ci, co grzeszą idą na rekolekcje i do spowiedzi, ja tam nie mam z czego się spowiadać. Czy oby na pewno mnie to nie dotyczy? Po co tak naprawdę nam rekolekcje ?
Jak podkreślał Święty Jan Paweł II w swoim nauczaniu – „rekolekcje są skutecznym środkiem przeciwko złu współczesnego człowieka, który uwikłany w ludzką zmienność żyje poza sobą, zajęty zbytnio rzeczami zewnętrznymi”. Zatem czas rekolekcji to doskonała okazja do wyciszenia się oraz zastanowienia nad sobą i swoim życiem przed Bogiem i wraz z Nim. To szansa, by spotkać Jezusa, poznać Go, pokochać a przede wszystkim doświadczyć na nowo miłości Boga i na niej budować swe dalsze życie. Zatem może to najwyższy czas by poznać siebie w świetle Słowa Bożego, swoje zranienia życiowe, zagubienie, zakłamania i pokonać to co nam odbiera pokój i radość życia, uzdrowić relacje z ludźmi wśród których żyję, by odczytać właściwie Boży plan w odniesieniu do swojego życia. To czas duchowej przemiany i nawrócenia, więc może warto na chwilę zwolnić, wyciszyć się i z tego zaproszenia skorzystać.
Jarosław Kowalczyk
Szczegółowy program tegorocznych spotkań rekolekcyjnych, które poprowadzi ks. dr Zbigniew Wójtowicz:
Msze św. jak w każdą niedzielę
godz. 8.00. Msza św. z nauką ogólną
godz. 10.00. Msza św. z nauką ogólną
godz. 11.30. Msza św. z nauką dla dzieci
godz. 13.00. Msza św. z nauką dla młodzieży
godz. 18.00. Msza św. z nauką ogólną
godz. 8.00. Msza św. z nauką ogólną
godz. 10.00. Msza św. z nauką rekolekcyjną i Sakramentem Chorych
godz. 11.30. Msza św. z nauką dla dzieci
godz. 13.00. Msza św. z nauką dla młodzieży
godz. 18.00. Msza św. z nauką ogólną
Zakończenie rekolekcji i uroczyste błogosławieństwo
godz. 8.00. Msza św. z nauką ogólną
godz. 10.00. Msza św. z nauką ogólną
godz. 11.30. Msza św. z nauką dla dzieci
godz. 13.00. Msza św. z nauką dla młodzieży
godz. 18.00. Msza św. z nauką ogólną
Razem z całym Kościołem, w naszej parafii w środę Popielcową rozpoczęliśmy okres wielkopostnej pokuty. W tym czasie stajemy wszyscy jako grzesznicy, którzy potrzebują Bożego miłosierdzia, przebaczenia i oczyszczenia. Przez czterdzieści dni będziemy przygotowywać nasze serca na wielkie święta Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa. Przez śmierć i zmartwychwstanie Chrystus pojednał świat z Ojcem, a my także i teraz, mocą tego wydarzenia możemy uzyskać odnowienie więzi jakie nawiązaliśmy z Bogiem w chwili chrztu świętego. W kościele będą rozbrzmiewać pieśni wielkopostne. Będą znowu odprawiane tradycyjne, pasyjne nabożeństwa: Droga Krzyżowa w piątki i Gorzkie Żale w niedziele. Będziemy myślą i modlitwą stać przy cierpiącym Chrystusie. Za jakiś czas nadejdą rekolekcje wielkopostne. Będziemy przychodzić chętnie na nauki rekolekcyjne. Przystąpimy do spowiedzi św. rekolekcyjnej.
Stoi przed nami zatem szczególny czas, czas głębokiego rozważania słowa Bożego, czas umartwienia i pokuty, czas rozważania męki Pańskiej, czas czynienia dobra, czas przybliżenia się do Boga. Na znak, że postanowiliśmy w takim duchu przeżyć okres Wielkiego Postu, przyjęliśmy w Środę Popielcową na nasze głowy popiół. Usłyszeliśmy przy tym słowa Chrystusa: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1,15). Słowa te wypowiedział Chrystus na początku swojej publicznej działalności, gdy modlił się na pustyni i gdy odrzucił pokusy szatana. Od tego wezwania rozpoczął nauczanie: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1,15). Dzisiaj to samo wezwanie kieruje do nas. Musi ono być niezwykle ważne, musi mieć na celu wielkie nasze dobro, skoro znowu się dziś powtarza. Warto zastanowić się ponownie nad jego treścią.
„Nawracajcie się”. Co to znaczy? Najpierw należy zauważyć, ze wezwanie to nie jest skierowane jedynie do wielkich grzeszników, ateistów, ale także do ludzi wierzących, do każdego z nas. Każdy z nas może coś zmienić na lepsze. Nikt z nas nie jest przecież doskonały. Każdy z nas mógłby o wiele lepiej żyć, niż żyje.
Druga część wezwania na okres Wielkiego Postu brzmi: „wierzcie w Ewangelię”. Niektórzy słowa te tłumaczą: „wierzcie Ewangelii”. Człowiek nawracający się wierzy jakby nową wiarą w Ewangelię. Wierzy, że Jezus Chrystus żyje dziś i działa tu i teraz w Kościele. Wierzyć w Ewangelię, to nie tylko akceptować Boże słowo, ale także wypełniać to słowo, czyli w wierzeniu Ewangelii zawarte jest także okazywanie Bogu posłuszeństwa. Odnowienie wiary w Ewangelię można by uważać za główny cel Wielkiego Postu, za najlepszy sposób przygotowania się do świąt wielkanocnych.
Niech Wasze czyny miłości, modlitwa i post czynione w szczerości serca i z głęboką wiarą, przyczynią się do bliskości z Bogiem.
Jarosław Kowalczyk
Liturgiczny okres Bożego Narodzenia w kościele zakończył się w niedzielę Chrztu Pańskiego. Polskim zwyczajem kolędować będziemy do 2 lutego czyli święta Ofiarowania Pańskiego. Chcąc przedłużyć ten czas i jeszcze raz doświadczyć tajemnicy Bożego Narodzenia w naszym kościele na zaproszenie proboszcza – ks. kan. Leszka Surmy, 14 stycznia br. wystąpił pod batutą Justyny Pakulak – Zespół Pieśni i Tańca Politechniki Warszawskiej, chór i orkiestra czyli – „Pięćdziesiąt kilka osób i niezliczona ilość talentu”. Mogli się przekonać o tym wszyscy, którzy uczestniczyli w tym niecodziennym koncercie. Widowisko muzyczne pt.„Wigilia w polskiej tradycji” przypomniało nam staropolskie zwyczaje przeżywania wigilijnego wieczoru. Była tradycyjna betlejemska szopka oraz wspólne śpiewanie kolęd i pastorałek, wśród nich – „Bóg się rodzi”, „Wśród nocnej ciszy”, „Przybieżeli do Betlejem”. Na koniec koncertu nie zabrakło również pieśni ludowych jako elementu trwającego karnawału.
Odnowiony kościół pw. Chrystusa Odkupiciela w Świdniku to wyjątkowe miejsce do wspólnego kolędowania, jest nam niezmiernie miło gościć w tym miejscu – powiedziała po zakończeniu koncertu Justyna Pakulak – dyrygent zespołu.
J.K.
Porządek Wizyty Duszpasterskiej w dniach 15-18 stycznia:
15.01. Poniedziałek
ul. Niepodległości 16, 18, 20, 22, 24, 26, 30, 32, 34, 36
16.01. Wtorek
ul. Słowackiego 1, 3, 5, 7, 8, 9, 10, 11, 13, 14
ul. Tuwima 1, 2
17.01. Środa
ul. Mickiewicza 1, 4, 5, 6
ul. Kochanowskiego 3, 4
ul. Konopnickiej 2
ul. Okulickiego 15, 17 ,21,23, 29
18.01. Czwartek
ul. Okulickiego 33,35
ul. Kosynierów 3, 5, 7
W czwartek odwiedzimy też domy tych Parafian, którzy nie mogli przyjąć kapłana w proponowanym wcześniej terminie.
Prosimy o zgłaszanie adresów w zakrystii i kancelarii parafialnej.
Wizytę Duszpasterską rozpoczynamy o godz. 16.00.
„Ta świątynia to wyjątkowe miejsce na mapie lubelskiej archidiecezji” – mówił w homilii z okazji 25 rocznicy konsekracji kościoła w parafii pw. Chrystusa Odkupiciela Metropolita Lubelski arcybiskup Stanisław Budzik. Jest ona znakiem Boga i miejscem naszego z Nim spotkania w której Bóg udziela nam swoich darów: wysłuchuje modlitw, obdarza miłosierdziem i karmi Ciałem swego zmartwychwstałego Syna. Jest ta świątynia także znakiem naszej wiary i naszym wspólnym domem, gdzie spotykamy się, by wyznać wiarę i odnaleźć siebie jako Kościół, żywą świątynią Boga – dodał arcybiskup. Podczas uroczystej Mszy św. Metropolita Lubelski dokonał poświęcenia odnowionego kościoła oraz wręczył medale „Lumen Mundi” (Światłość Świata) autorom projektu Państwu Agacie i Waldemarowi Smolińskim, naszym parafianom. Ksiądz kanonik Leszek Surma – proboszcz parafii podziękował wszystkim ofiarodawcom, którzy do dziś składają ofiary na wykonany remont, wnosząc swój wkład we wspólne dzieło. Wyróżnionym przez Metropolitę gratulujemy i dziękujemy za piękno kościoła.
J.K.
